Μια φορά και έναν καιρό
Πολυ καιρο πριν οι άνθρωποι βάλθηκαν να
φτάσουν το Θεο χτίζοντας ένα πύργο , Θα τον ονόμαζαν Βαβέλ
Η μια γενιά διαδεχονταν την άλλη, οι καλύτεροι μάστορες ξεδίπλωναν την τέχνη τους και έφταναν όλο και πιο ψηλά
μα ούτε ίχνος από αυτό που ονόμαζαν Θεό Ηταν αλήθεια τόσο πιστοί στην αναζήτηση τους που δεν απογοήτευτηκαν μα ακόμα και όταν τα χρόνια και οι άνθρωποι περνούσαν η νέα γενιά συνέχιζε με το ίδιο πάθος. Μα όσο ζήλο και αν είχαν δεν θα μπορούσαν να τα βάλουν με το νόμο της φύσης τη βαρύτητα και το νόμο της αέναης κίνησης Κάθε γενιά δημιουργούσε δική της διάλεκτο και κάθε διάλεκτος δημιουργούσε καινούργια γλώσσα. Με το πέρασμα του χρόνου είχαν δημιουργηθεί τόσες γλώσσες που δεν ήταν δυνατον πλέον να συνεχίσουν την αναζήτηση τους . Καθε επικοινωνία μεταξυ των ανθρώπων είχε διακοπεί και στην θέση της είχε δημιουργηθεί ο διαχωρισμός και η προσκόλληση σε μια ομάδα... Και όμως είχαν ξεκινήσει να βρουν το απόλυτο ,το όλον, την ένωση... "Δεν αλλάζουν οι καιροί " σαν να έλεγε ο Αλλάχ στον Κεμάλ
που κάπου τότε πέρασε απο αυτό τον τόπο.. "Έκρυψα το σπόρο μέσα τους γι αυτό είναι τόσο δύσκολο για να με βρουν..."
|